JAGODNA – najwyższy szczyt Gór Bystrzyckich; wyprawa: marzec 2022
JAGODNA – najwyższy szczyt Gór Bystrzyckich; INFORMACJE
Jagodna wznosi się na wysokość 977 m n.p.m i zlokalizowana jest w Paśmie Gór Bystrzyckich i Sudetów Środkowych. Góra składa się z dwóch szczytów – Północny i Południowy, który jest tym, gdzie znajduje się wieża widokowa. Nie jest to bardzo wysoka konstrukcja (23 m), jednak wejście na nią wąskimi, kręconymi schodami z prześwitującej kratownicy może rodzić dyskomfort osobom z lękiem wysokości. Przez szczyt przebiega niebieski szlak turystyczny łączący Przełęcz Spaloną i Międzylesie. Tym właśnie szlakiem zdobywaliśmy Jagodną.
JAGODNA – najwyższy szczyt Gór Bystrzyckich; WĘDRÓWKA
Jagodna była planowana w zasadzie na dzień naszego przyjazdu do Polanicy, w której kwaterowaliśmy. Jednak z uwagi na pochmurną pogodę zdecydowaliśmy na ten dzień ustawić opisaną wcześniej Orlicę, na którą trzeba poświęcić wymiernie mniej czasu, niż na Jagodną. W sobotę ruszyliśmy więc na Jagodną. Przejazd z Polanicy do Przełęczy Spalona, dokładnie pod schronisko Jagodna zajął nam 30…40 minut. Pod schroniskiem byliśmy około 10:00 i już nie było miejsca na parkingu. Musieliśmy zaparkować wzdłuż ulicy. Pogoda była pochmurna, jednak mieliśmy nadzieję, że trochę słońca wyjdzie. Niestety, walczące z chmurami rano słońce uległo na trasie gęstym chmurom, które skutecznie zasłoniły całe niebo. To jednak nie przeszkadzało nam w wędrówce.
Zresztą nie tylko nam, ponieważ na szalu było sporo nie tylko turystów pieszych, ale również narciarzy biegowych. Tak właśnie, szlak na Jagodną prowadzi wzdłuż trasy narciarzy biegowych, którzy w tym dniu dość obficie wylegli na swój trakt. Wędrując trzeba było tylko uważać, aby nie podeptać wydrążonych w śniegu torów biegowych. Ściegu było sporo, więc tory były dość głębokie, którymi co jakiś czas mijali nas biegacze na biegówkach. Na Jagodną, jak już wspomnieliśmy prowadzi tylko jeden szlak – NIEBIESKI.
Ruszyliśmy nim spod schroniska Jagodna. Trakt jest szeroki i wiedzie wśród drzew. Nie jest forsujący, a różnica wysokości jaką pokonujemy to tylko 230m. Na całej trasie około 50% wędrujemy po mniej więcej płaskim ternie. Szlak na Jagodną to generalnie fajny pomysł na lekki, mało forsujący spacer. Oczywiście idąc zimą po śniegu trochę bardziej odczuwamy trud marszu, jednak pięknie ośnieżone drzewa i ogólnie klimat pięknej zimy rekompensuje nam ewentualną zadyszkę. Czas przejścia na południowy szczyt Jagodnej, gdzie znajduje się wieża widokowa to około 1;00…1:20.
Na górze nie ma żadnej infrastruktury gastronomicznej. Jest tylko wiata, w której można schronić się przede ewentualnym deszczem no i metalowa wieża widokowa, na którą wchodzi się wąskimi, krętymi ażurowymi schodami. Cóż, wieża fajna, ale osoby z lękiem wysokości mogą mieć problem z wejściem na samą górę. Musimy stwierdzić, że szkoda, że tak właśnie budowane są takie wieże. Sporo ludzi lubiących góry pomimo, że po nich chodzi to cierpi jednak na większy bądź mniejszy lęk wysokości. Takie wieże to niewątpliwie atrakcja. Spojrzenie na krajobraz z najwyższej platformy z pewnością na każdym robi wrażenie.
Platforma na samej górze jest na tyle duża, że nie generuje uczucia lęku, na dodatek ma drewnianą podłogę co jeszcze bardziej go tłumi, jednak wejście na nią takimi schodkami u niektórych osób może taki lęk budzić, co widzieliśmy już na innej wieży. No ale dość marudzenia. Sami wdrapaliśmy się na szczyt wieży i pomimo chłodu na górze podziwialiśmy pochmurny krajobraz przez dobry kwadrans. Można byłoby jeszcze dużej, ale na górze jednak trochę wiało chłodem, więc kiedy zeszliśmy na dół to rozgrzaliśmy się gorącą herbatą przygryzając batonami. Droga powrotna odbyła się oczywiście tym samym traktem.
Mieliśmy wrażenie, że niebo nad nami zrobiło się jeszcze bardziej ciemniejsze od chmur, niż kiedy podchodziliśmy do góry. Przyspieszyliśmy więc kroku i dość szybko znaleźliśmy się przy samochodzie pod schroniskiem. Chcieliśmy coś zszamać w schronisku, ale mieliśmy świadomość, że przy takiej liczbie samochodów na parkingu i poza nim będzie problem z miejscem przy stole. Jak myśleliśmy to tak właśnie było. W schronisku tłum, kolejka, że nawet nie można się wcisnąć.
Ruszyliśmy więc do Bystrzycy gdzie znaleźliśmy bardzo fajną włoską restaurację La Salle, w której skonsumowaliśmy smaczną pizzę popijając małym piwkiem i dobrą kawką. Tak właśnie zakończyliśmy naszą wędrówkę na Jagodną.
