SZWAJCARIA ciekawe miejsca – SCHILTHORN

SZWAJCARIA ciekawe miejsca – SCHILTHORN; wyprawa: sierpień 2020

FOTORELACJA - galeria zdjęć z tej wyprawy

SZWAJCARIA ciekawe miejsca – SCHILTHORN; DLACZEGO TU…?

Schilthorn to podstawowy punkt programu turystycznego dla każdego, kto odwiedza Lauterbrunnen. Z tego też powodu nie mogliśmy odpuścić wycieczki na ten fantastyczny szczyt . Zresztą lubimy takie atrakcje, więc wyjazd na Schilthorn był dla nas nie tylko czystą przyjemnością, ale również całkiem fajną przygodą, ponieważ sam szczyt to nie jedyne clou podczas wyjazdu na niego. Po drodze są jeszcze inne miejsca, w których koniecznie trzeba się zatrzymać.

SZWAJCARIA ciekawe miejsca – SCHILTHORN; WRAŻENIA

Po drodze na Schilthorn zatrzymujemy się na trzech stacjach przesiadkowych, z których na dwóch warto spędzić trochę więcej czasu. Pierwsza to wioska Mürren, gdzie spacerek pokazuje wspaniałe zabudowania typowe dla Szwajcarii. Druga to szczyt Birg, skąd rozciągają się wspaniałe widoki na masyw Jungfrau. Znajdują się tu również dość spektakularne kładki widokowe mocowane do skał, którymi spacer może przyprawić o mrowienie w nogach. Nie wspomnimy już o fantastycznej platformie widokowej, z której wspaniale widać okoliczne szczyty. Te wszystkie atrakcje sprawiają ogromną frajdę podczas wycieczki na Schilthorn i razem z krajobrazami wciskają się do czołówki naszego zbioru i zarazem tytułu SZWAJCARIA ciekawe miejsca.

SZWAJCARIA ciekawe miejsca – SCHILTHORN; WYCIECZKA

Na szczyt jak to zwykle w górach warto wyjechać rano lub po prostu we wczesnych godzinach przedpołudniowych. Wyjazd odbywa się tu czterema kolejkami linowymi, z których pierwsza, dolna stacja znajduje się w wiosce Stechelberg w Dolinie Lauterbrunnen. Bezpośrednio przy stacji znajduje się duży, płatny parking, za który płacimy w automacie nie tylko gotówką, ale również kartami kredytowymi. Koszt parkowania to 8CHF za 12 godzin. Tuż przy automatach parkingowych znajduje się kasa, gdzie kupujemy bilety do naszego celu, czyli od razu na wszystkie cztery kolejki. Pytanie ile zapłacimy. Wyjazd w obie strony ze Stechelberg na Schilthorn kosztuje 108 CHF. Posiadając kartę Swiss Half Fare Pass, tak jak my, płacimy oczywiście połowę tej ceny. Zanim jednak dojdziemy do kas biletowych sugerujemy odpowiednio się ubrać, ponieważ wyjeżdżamy na 2970m n.p.m. gdzie nawet jak świeci słońce to dość mocno wieje i nie jest zbyt ciepło. Jeśli nie planujemy wędrówki pieszej na szczyt z ostatniej stacji przesiadkowej to możemy ubrać lekkie buty sportowe, ponieważ na Schilthornie znajduje się tylko jedna,

krótka ścieżka do punktu widokowego, którą na dobrą sprawę przejdziemy nawet w sandałach. Jeśli jednak chcemy zorganizować sobie spacer z Birg na Schilthorn lub z powrotem to odpowiednie górskie obuwie jest bardzo wskazane. Całkowity czas wyjazdu kolejkami na Schilthorn to 32 minuty, oczywiście nie licząc przerw na przesiadki, gdzie czasem czekamy na powracający z góry wagon. Pierwsza stacja przesiadkowa to wioska Gimmelwald na wysokości 1367m n.p.m. Można tu wysiąść i udać się na mały spacer, bo widoki stąd na Lauterbrunnen mogą już zachwycić. Sami jednak zdecydowaliśmy się na spacerek w Mürren, czyli położonej wyżej wiosce, w której podobnie jak w Gimmelwald nie ma ruchu samochodowego. Mürren leży już na wysokości 1638m n.p.m. i można się tu dostać tylko kolejką linową lub pieszo szlakami.

Wyjście z kolejki na 20 minutowy spacer po tej wiosce to bardzo dobry pomysł na to, aby przepuścić przed sobą tłumy udające się od razu na sam szczyt. W naszym przypadku wagonik kolejki był pełny, a przecież wkoło epidemia, dlatego pomysł z przepuszczeniem ludzi przed nami to bardzo dobra decyzja. Ale…! Musimy stwierdzić, że wszyscy grzecznie jechali w maseczkach. I tak postanowiliśmy nie cisnąć się w kolejce, tylko najpierw wyjść na mały spacerek w pustej jeszcze wiosce, bo przecież wszyscy, niczym stado krów pojechali na szczyt. To radzimy wszystkim wyjeżdżającym na Schilthorn – odczekać, aż przejadą wszyscy do góry i w tym czasie pooglądać w spokoju te miejsca, do których później walą tłumy w drodze powrotnej z Schilthorna. Taka organizacja ma jeszcze dodatkowy plus, o którym wspomnimy na wyższej stacji przesiadkowej. Aktualnie spacerujemy po Mürren, gdzie znajdują się naprawdę piękne, szwajcarskie zabudowania. Są tu sklepiki z pamiątkami, małe knajpki, sporo pensjonatów i trochę małych hoteli.

Na końcu wioski znajduje się stacja kolei torowej kursującej wzdłuż całej doliny Lauterbrunnen do wioski Grütschalp, gdzie znajduje się znów kolejka linowa do/z centrum samego Lauterbrunnen. Niestety nie przejechaliśmy się tą kolejką, pewnie widoki byłyby wspaniałe. Spacerkiem doszliśmy do tej stacji, po drodze mijając dwa punkty widokowe na dolinę. Na spacer po Muren można poświęcić nawet i godzinkę lub więcej z przystankiem na kawkę, ale wiemy, że trzeba jechać wyżej, więc uwinęliśmy się dość szybko z zamiarem powrotu tutaj przy zjeździe z Schilthorna. Na stacji przesiadkowej było już o wiele mniej ludzi.

W wagoniku znajdowało się parę osób, więc pomysł z przeczekaniem okazał się dobry. Kolejna stacja, do której wagonik jedzie najdłużej to Birg 2677m n.p.m. Pomimo, że to jeszcze nie Schilthorn to ten mały szczyt zrobił na nas ogromne wrażenie. Wspaniały, duży taras z małą knajpką serwującą dobrą kawkę i piwko oferował spektakularny widok na pasmo Jungfrau. Oprócz tego z tarasu mamy zejście na dużą platformę widokową SKYLINE WALK z podłogą wykonaną ze szkła i kraty oraz szklanych barierek. Podejście na skraj platformy do poręczy za pierwszym razem powodowało dreszczyk emocji wywołanej ogromną przestrzenią pod nogami. Tu się czuje wysokość.

Platforma to jeszcze nie wszystko. Mamy tu bardzo fajny Thrill Walk, czyli długą, wykonaną z kratownicy ścieżkę przytwierdzoną do skalnej ściany pod tarasem widokowym i platformą widokową. Kładka obejmuje swoją długością znaczną część skały, na której znajduje się stacja kolejki i restauracja. Wspaniała sprawa. Przejście ścieżką, hm, dla osób z dużym lękiem wysokości może sprawiać problemy, bo przestrzeń pod chodnikiem jest ogromna, jednak zachwyt widokiem może być tak duży, że stłumi wszelkie leki haha. Na ścieżce znajdują się szklane odcinki podłogi, przejście po linie, oczywiście zabezpieczone siatką oraz tunel z siatki, który można pokonać na czworaka patrząc przez siatkę w dół.

Nie patrząc na te atrakcje, Birg zrobił na nas szczególne wrażenie samym krajobrazem, piękną pogodą i pyszną kawką, no i oczywiście piwkiem na tarasie. Wspaniale czuliśmy się w tym miejscu, dlatego wracając z Schilthornu postanowiliśmy jeszcze raz się tu zatrzymać na chwilę, która trwała dobrą godzinę. I tu znów nasza sugestia. Kiedy wyjeżdżacie na sam szczyt warto również na Birgu zatrzymajcie się na przynajmniej 40 minut i nie pchać się ze wszystkimi na samą górę tak od razu. Niech inni jadą, a Wy, tak jak my oddajcie się wrażeniom Birga na niezatłoczonym tarasie. Będzie moment, kiedy turyści zaczną wracać z Schilthorna, wtedy wsiądźcie do kolejki, a to zaowocuje dostępnym miejscem w restauracji Piz Gloria, gdzie James Bond degustował swoje drinki. Jeśli wyjedziecie wcześniej, to do restauracji jest kolejka i trzeba czekać na wolny stolik. Przejazd kolejką na Schilthorn z widocznego na zdjęciu Birga to kilka minut.

Kiedy już wyjedziemy to od razu wchodzimy w świat Bonda. Dlaczego? Otóż od października 1968 do maja 1969 Schilthorn był głównym planem zdjęć do filmu „O tajnej służbie Jej Królewskiej Mości” z głównym bohaterem Jamesem Bondem. Znajdująca się tu obrotowa restauracja służyła jako baza złoczyńcy Blofelda i została nazwana w filmie „Piz Gloria”; ta interesująca restauracja przetrwała do dziś i ciągle gości turystów, którzy zajmując miejsca przy oknach powolutku obracają się na obrotowej podłodze o 360 stopni podziwiając pełną panoramę górską. Restauracja sama w sobie nie posiada jakiegoś ciekawego klimatu, jednak wszyscy tu przychodzą z ciekawości jak to jest siedzieć i degustować coś na obracającej się podłodze. Oczywiście drugim aspektem jest chęć wypicia drinka Bonda w miejscu, gdzie przebywał sam bohater. Nie zniechęca tutaj nawet fakt, że ta część Bonda należała do tych najmniej udanych.

Oprócz bondowskiej restauracji na szczycie znajduje się tzw. Bond World, czyli takie małe muzeum, w którym turyści mogą zobaczyć oryginalny scenariusz tej części przygód Jamesa, poznać historię powstania odcinka, no i obejrzeć rekwizyty i oryginalne, użyte w filmie środki transportu, czyli bobsleje z symulacją zjazdu oraz kabina helikoptera w oryginalnej obudowie wycofanego z eksploatacji Alouette III firmy Air Glaciers, w której znajduje się symulator lotu. Na szczycie kręconych było siedem kluczowych scen tej części Bonda, o którym możemy dowiedzieć się tu wszystkiego i na dodatek dotknąć oryginalnych eksponatów. Jeśli ktoś nie pamięta tego odcinka to z pewnością przypomni sobie w niewielkim kinie, znajdującym się pod restauracją,

które pokazuje najbardziej spektakularne sceny z tego filmu wraz z wyczynami kaskaderskimi.  Kino posiada duży zakrzywiony ekran, na którym fantastycznie widać wszystkie, najważniejsze sceny, nakręcone na Schilthornie. Na zewnątrz znajduje się ścieżka edukacyjna z tablicami opisującymi grających w filmie aktorów. Ścieżka prowadzi do małego punktu widokowego, z którego widać całą panoramę wokół restauracji Piz Gloria. Między punktem widokowym, a restauracją mamy bardzo duży taras widokowy, z małymi akcentami przygód Bonda na Schilthornie. Restaurację można obejść wąskim tarasem i zerknąć na pasmo Jungfrau z miejsca, skąd widać go najbliżej. Co do restauracji… jeśli już wejdziemy i kelner wskaże nam stolik, najlepiej ten na części obrotowej i to jeszcze przy samym oknie to z pewnością poczujemy się wygrani. Jeśli chodzi o serwis to sami nie wiemy, jak Ci kelnerzy trafiają z kuchni zlokalizowanej na środkowej, nieruchomej części lokalu do stolików, które ciągle się przemieszczają haha.

Na dania trzeba trochę poczekać. Nawet czasem, żeby złożyć zamówienie trzeba trochę długo czekać na kelnera. Być może to efekt ruchomej podłogi haha. Kiedy już złożymy zamówienie to musimy wiedzieć, bo kelner nie zawsze powie, nam nie powiedział od razu, że zamawiając gulasz, trzeba samemu się obsłużyć i podejść do stojących w części nieruchomej termosów, tj. takich elektrycznych kociołków i wlać sobie samemu potrawę na talerz. Oprócz tego trzeba oczywiście zabrać sobie pieczywo. Resztę donosi kelner. I kiedy już wszystko mamy to błogo możemy degustować i podziwiać przesuwającą się bardzo powoli górską panoramę. Nie mierzyliśmy czasu w jakim ruchoma część restauracji wykona pełen obrót o 360 stopnie, ale wydaje się, że to dobre 30 minut, albo i dłużej. W tym czasie degustując całkiem smaczny gulasz  popijając dobrym piwkiem obejrzeliśmy na siedząco wszystko, co nas otacza. Stwierdzamy, że to bardzo fajna atrakcja.

Jest jednak coś, przed czym przestrzegamy. Jeśli usiądziecie bezpośrednio przy oknie pamiętajcie, żeby NIE ZOSTAWIAĆ NIC NA PARAPECIE, żadnych czapek, rękawiczek, a zwłaszcza saszetek, portfeli itp. Zapytacie pewnie, „dlaczego?”, a no dlatego, że parapet podobnie jak środek restauracji jest częścią nieruchomą i jeśli zostawicie na nim cokolwiek, to zagadani i zachłyśnięci miejscem nawet nie zauważycie, kiedy pozostawione rzeczy Wam odjadą, a w zasadzie to kiedy Wy od nich odjedziecie haha. Nam osobiście nie przytrafiło się nic takiego, ale naszym sąsiadom ze stolika obok już tak. Sami nie wiedzieli kiedy części ich garderoby znalazła się na parapecie przy naszym stoliku haha. W restauracji spędziliśmy około godziny. Z uwagi na fakt, że wcześniej zobaczyliśmy już cały świat Bonda. czyli tematyczną wystawę i przeszliśmy ścieżką na punkt widokowy pozostało nam już tylko wracać na dół. Przez chwilę zastanawialiśmy się, czy nie uderzyć pieszo na pośredni szczyt Birg.

Zdecydowaliśmy , że skoro chcemy jeszcze posiedzieć na tamtejszym tarasie dłuższy czas i przespacerować się jeszcze trochę dłużej w Muren to szkoda tracić czas na piesze zejście w dół. Dlatego wsiedliśmy do kolejki i w kilka minut ponownie wylądowaliśmy na Birgu, gdzie spędziliśmy dobrą godzinę przy kawce opalając się na słońcu, bo pogoda wtedy nam bardzo dopisała. Kiedy zjechaliśmy na sam dół były już godziny późno popołudniowe. To akurat fajny czas na odwiedzenie Lauterbrunnen i tamtejszego wodospadu, albo znajdujących się w pobliżu dolnej stacji kolejki skalnych wodospadów TRÜMMELBACHFÄLLE, o których napiszemy w osobnej relacji.

Generalnie wyjazd na Schilthorn to fajna przygoda, dostarczająca sporo miłych wrażeń. Wg nas to wycieczka dla każdego, tj. z kondycją i bez niej. Nie ma tu chodzenia, no chyba, że jak wspomnieliśmy wcześniej chcemy pokonać pieszo odcinek Schilthorn – Birg lub z powrotem, jak widać na powyższym zdjęciu. Wysokość prawie 3.000m n.p.m. może powodować jakieś lekkie bóle głowy, czy inne delikatne dolegliwości typowe dla choroby wysokościowej, ale spokojnie. jeśli nie będziemy szaleć, to nic takiego nie powinno nas złapać. My nie odczuwaliśmy gorszego samopoczucia tak, jak np. na Jungfraujoch, czyli na wysokości prawie 3.600m. Wycieczkę polecamy każdemu i gwarantujemy, że nikt się nie zawiedzie. Gdybyśmy tworzyli zbiór zwany SZWAJCARIA ciekawe miejsca – SCHILTHORN z powodzeniem znajdowałby się w ich czołówce. Aktualne informacje o cenach i harmonogramie wyjazdów znajdziecie TUTAJ.

Podziel się z innymi